Aynı zamanda, inzivanın (inziva) insanın bu olgunlaşma sürecinde bir vesile olduğunu vurguluyor. İnziva, kişinin toplumsal ilişkilerden ve dış dünyadan uzaklaşarak yalnız bir şekilde yaşamını sürdürmesini ifade eder.

Tasavvuf araştırmacısı olarak, Prof. Dr. Öngören, inzivanın tasavvuf geleneğinde ve Hz. Peygamber'in hayatında önemini vurguluyor. İnziva, ruhsal bir olgunlaşma ve erdemli bir birey haline gelmenin bir yoludur. Bu süreçte kişi, dünya hayatının getirdiği sınırsız arzuları ve istekleri kısıtlamayı öğrenmek için yalnızlıkta derin düşünceye dalma fırsatı bulur.

Tasavvuf eğitiminde, inziva genellikle "halvet" olarak adlandırılır ve farklı sürelerde uygulanabilir, en yaygın olanı kırk gün olarak kabul edilir. Bu süreçte derviş, rehberin yönlendirmesiyle çok az gıda ve uyku ile yalnız başına bir köşede derin düşünce içinde zaman geçirir ve sosyal ilişkilerini keser. Amacı, dünya hayatının insanı zihinsel ve ruhsal olarak yıpratan sınırsız arzularını kontrol etmeyi öğrenmek ve böylece dünyevi bağlarından kurtularak olgunlaşmaktır.

Hz. Peygamber'in inzivaya çekilerek vahiy aldığı da anlatılmıştır. Bu inziva, onun peygamberlik görevine hazırlık olarak kabul edilir. Ayrıca, Ramazan ayının son on gününde de inzivaya çekilerek "i'tikaf" yapmıştır.

Sonuç olarak, inziva/halvet, insanın ruhsal olgunlaşma sürecinde Allah'la daha yakın bir ilişki kurma ve huzur halini derinlemesine deneyimleme fırsatı sunan bir uygulamadır. Bu sürecin sonucunda, kişi Allah'ın huzurunu daha fazla hisseder ve içsel bir mutluluk yaşar. Prof. Dr. Reşat Öngören, inziva kavramının modern hayatla nasıl ilişkilendirildiğini anlatmış ve bu sürecin insanın içsel gelişimi için önemine dikkat çekmiştir.

BİNGÖL (UHA) - AZİZ ÖNAL